Oι προτροπές για «θυσίες» στους μισθωτούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα συνεχίζονται συντονισμένα από την κυβέρνηση και τον ΣΕΒ που προτείνουν πάγωμα μισθών για όλους και δραστικές περικοπές επιδομάτων στον δημόσιο τομέα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης.Το ΙΟΒΕ, στηρίζοντας στην παρούσα συγκυρία τις κυβερνητικές επιλογές, προτείνει μείωση στα επόμενα δύο χρόνια του συνολικού μισθολογικού κόστους του δημόσιου τομέα με αυστηρή συγκράτηση των μισθών και κάθε είδους αμοιβών στον δημόσιο τομέα και ταυτόχρονο περιορισμό των προσλήψεων. Και προχωρεί ακριβώς σε αυτές τις συστάσεις καθώς η εισοδηματική πολιτική στο Δημόσιο αποτελεί γνώμονα για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και στον ιδιωτικό τομέα.
Παράλληλα, οι επιχειρήσεις πιέζουν ασφυκτικά τους εργαζομένους να αποδεχθούν τις δύσκολες αυτές ρυθμίσεις για τα μισθολογικά τους, επισείοντας τον κίνδυνο της ανεργίας που ανέβηκε στο 9,5% (όσο είναι το ποσοστό ανεργίας στις ΗΠΑ και σε ολόκληρη την Ευρώπη).
Την ίδια ώρα ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Ν. Λέγκας ολοκλήρωσε τον μηχανισμό για τον έλεγχο του συνόλου των αμοιβών του κάθε δημοσίου υπαλλήλου από το Δημόσιο και προχωρεί στην περικοπή των αμοιβών που υπερβαίνουν τις 6.500 ευρώ τον μήνα, όπως ορίζει ο νόμος.
Πέραν των παρεμβάσεων για τη μείωση του μισθολογικού κόστους, το ΙΟΒΕ προτείνει αλλαγές στη φορολογία και συγκεκριμένα τη φορολόγηση των εισοδημάτων ανεξαρτήτως πηγής με βάση τη φορολογική κλίμακα και μέσω της αύξησης ορισμένων ειδικών φόρων κατανάλωσης.
Για την αύξηση των εσόδων το ΙΟΒΕ προτείνει άμεση αύξηση της φορολογίας καυσίμων και τσιγάρων, τη θέσπιση περιβαλλοντικού φόρου για τα αυτοκίνητα συμβατικής τεχνολογίας και την αναβολή της μείωσης των συντελεστών φόρου εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων κατά 1% ως το 2014.
«Μ ε βάση την εμπειρία των περισσότερων χωρών-μελών του ΟΟΣΑ, η δημοσιονομική προσαρμογή έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας όταν στηρίζεται στη συγκράτηση των δαπανών» επισημαίνουν οι επιστημονικοί συνεργάτες του ΙΟΒΕ. Σημαντική κατά το ίδρυμα είναι και η προσαρμογή μέσω της συγκράτησης των δαπανών της Κεντρικής Διοίκησης και όλων των οργανισμών που άμεσα ή έμμεσα επιβαρύνουν τις δημόσιες δαπάνες, καθώς και μέσω του περιορισμού της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.
Για την περιστολή των δαπανών προτείνει ουσιαστικούς ελέγχους δαπανών σε όλο το εύρος του δημόσιου τομέα, τον δραστικό έλεγχο των δαπανών Υγείας, την πλήρη και σε βάθος αναδιάρθρωση δαπανών σε δέκα μεγάλα νοσηλευτικά ιδρύματα, τον έλεγχο των δαπανών του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και τη θέσπιση κανόνων βιωσιμότητας στα 13 Ταμεία. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και το υπουργείο Οικονομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου