Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Στις τελευταίες θέσεις της ανταγωνιστικότητας

Πτώση κατά 10 θέσεις κατέγραψε στη διάρκεια του 2008 η χώρα μας στην παγκόσμια επετηρίδα ανταγωνιστικότητας του IMD (International Institute for Management Development), που έδωσε χθες στη δημοσιότητα ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, «κατρακυλώντας» στην 52η θέση μεταξύ των 57 χωρών που μελετώνται από το Ινστιτούτο, από την 42η πέρυσι και καταλαμβάνοντας μία θέση στην πεντάδα των χωρών με τη μεγαλύτερη πτώση.

Και όλα αυτά σε συνέχεια της πτώσης έξι θέσεων στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας, που είχε σημειώσει την προηγούμενη χρονιά.

Για μια ακόμη χρονιά, μάλιστα, τη μεγαλύτερη πτώση από τους επιμέρους δείκτες κατέγραψε ο τομέας της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας, αλλά και της επιχειρηματικής αποτελεσματικότητας, πέφτοντας έκαστος από επτά θέσεις στις αντίστοιχες επιμέρους κατατάξεις.
O πρόεδρος του ΣΒΒΕ, Νίκος Πέντζος.

Δεδομένης της νέας αυτής σημαντικής επιδείνωσης, ο ΣΒΒΕ ζητά πλέον επιτακτικά την εφαρμογή συγκεκριμένης πολιτικής στήριξης της βιομηχανίας και εν γένει της μεταποιητικής δραστηριότητας της χώρας, στα «βήματα» των ειδικών πολιτικών που πρόσφατα εξαγγέλθηκαν για τους κλάδους αυτοκινήτου και οικοδομής και του προγράμματος ΤΕΜΠΜΕ

Διαφορετικά, οι ζημίες της βιομηχανίας, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα, μέχρι το τέλος του έτους σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΒΒΕ, Νίκο Πέντζο, θα είναι τεράστιες, με εύλογες συνακόλουθες έμμεσες συνέπειες και για την απασχόληση λόγω της αδυναμίας των επιχειρήσεων να επιβιώσουν.

Οι δείκτες

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του IMD, το 2009 η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στην 52η θέση στην παγκόσμια κατάταξη ανταγωνιστικότητας μεταξύ των 57 χωρών που μελετώνται από το διεθνές ινστιτούτο, σημειώνοντας πτώση κατά 10 θέσεις σε σχέση με την περυσινή κατάταξη και κατά 16 θέσεις σε σχέση με την προπέρσινη (42η θέση το 2008, 36η θέση το 2007).

Σε ό,τι αφορά τις επιμέρους κατηγορίες δεικτών η χώρα μας:

- στον τομέα της οικονομικής αποδοτικότητας το 2009 απώλεσε σε σχέση με το 2008 τέσσερις (4) θέσεις και από την 48η το 2008, βρίσκεται πλέον στην 52η (ίδια θέση με αυτή του συνολικού δείκτη ανταγωνιστικότητας)

- στον τομέα της κυβερνητικής αποτελεσματικότητας απώλεσε επτά (7) θέσεις και από την 46η το 2008, βρίσκεται πλέον στην 53η το 2009.

- στον τομέα της επιχειρηματικής αποτελεσματικότητας απωλέσαμε επτά (7) θέσεις και από την 42η το 2008 βρισκόμαστε πλέον στην 49η για το 2009 και

- στον τομέα των υποδομών, η Ελλάδα παραμένει τη διετία 2008 - 2009 στην 35η θέση της διεθνούς κατάταξης.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι το «Top-9» των σημαντικότερων υποχωρήσεων της χώρας μας σε όρους διεθνούς ανταγωνιστικότητας για το 2008, σύμφωνα με τον ΣΒΒΕ και το IMD εντοπίζονται στους παρακάτω τομείς:

1. Αποτελεσματική εφαρμογή μεταρρυθμιστικού προγράμματος της κυβέρνησης

2. Πληθωρισμός (μέσος ετήσιος)

3. Οι επιχειρήσεις δεν έχουν εύκολη πρόσβαση σε πιστώσεις

4. Αδυναμία της κυβερνητικής πολιτικής να προσαρμοστεί στις τρέχουσες οικονομικές προκλήσεις

5. Έλλειμμα κρατικού προϋπολογισμού (ως % του ΑΕΠ)

6. Διαφάνεια

7. Κόστος κεφαλαίου

8. Ευκολία πρόσβασης σε Venture Capital

9. Η διαχείριση των δημόσιων οικονομικών δεν θα βελτιωθεί τα επόμενα δύο χρόνια.

Τη διεθνή «πρωτιά» στην πτώση ανταγωνιστικότητας καταλαμβάνει η Εσθονία, έχοντας χάσει σε ένα έτος 12 θέσεις ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της και ακολουθούν Ελλάδα, Κολομβία και Ταϊβάν με πτώση 10 θέσεων και στη συνέχεια η Ρουμανία με απώλεια οκτώ θέσεων.

Αντίθετα, οι χώρες που κατέχουν τις τρεις κορυφαίες θέσεις σε όρους ανταγωνιστικότητας παγκοσμίως για το 2009 εξακολουθούν για ακόμη μία χρονιά να είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (ΗΠΑ), το Χονγκ Κονγκ και η Σιγκαπούρη. Η κορυφαία δεκάδα των πλέον ανταγωνιστικών οικονομιών στον κόσμο συμπληρώνεται με τις Ελβετία, Δανία, Σουηδία, Αυστραλία, Καναδά, Φινλανδία και Ολλανδία.

Κριτική και προτάσεις ΣΒΒΕ

Σχολιάζοντας τα παραπάνω αποτελέσματα, ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, Νίκος Πέντζος, εκτίμησε ότι «αποτυπώνουν με ρεαλισμό την πραγματική εικόνα της ελληνικής οικονομίας», τονίζοντας με έμφαση ότι «προέκυψαν από την επί σειρά πολλών ετών εφαρμογή του εσωστρεφούς μοντέλου της οικονομίας μας, το οποίο στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην κατανάλωση, ενώ οι εξαγωγές μας αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του παραγόμενου ΑΕΠ».

Απέφυγε, πάντως, να επιρρίψει άμεσες ευθύνες στην παρούσα κυβέρνηση, καθώς ερωτώμενος εάν πιστεύει ότι η νέα πτώση σημαίνει ότι η σημερινή κυβέρνηση απέτυχε απάντησε:

«Δεν θεωρώ ότι η κυβέρνηση απέτυχε. Θεωρώ ότι τα διαχρονικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας είναι αυτά που προκάλεσαν τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας» και ζήτησε στην κατεύθυνση αυτή γρηγορότερη υλοποίηση και ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση.

Σαφώς πιο ήπιους τόνους υιοθέτησε, εξάλλου, ο νέος πρόεδρος του ΣΒΒΕ σε σχέση με τον προκάτοχό του, κ. Γιώργο Μυλωνά, και σε ό,τι αφορά το θέμα της ελαστικοποίησης της εργασίας.

Κληθείς, συγκεκριμένα, να τοποθετηθεί επί του θέματος έσπευσε να δηλώσει ότι ο ΣΒΒΕ σέβεται απόλυτα τη Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, επιθυμεί τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής και είναι υπέρ της επιδότησης της εργασίας και όχι της ανεργίας.

Με αυτό το σκεπτικό, πάντως, τάχθηκε υπέρ της εφαρμογής και στη χώρα μας προγραμμάτων της Ε.Ε. που επιδοτούν, όπως σημείωσε, τη μειωμένη εργασία.

Παράλληλα προσέφερε στήριξη στον πρόεδρο του ΣΕΒ κ. Δασκαλόπουλο, καθώς κληθείς να τοποθετηθεί ως προς την πρόσφατη «κόντρα» του τελευταίου με την κυβέρνηση, δήλωσε ότι οι διαπιστώσεις του κ. Δασκαλόπουλου είναι ίδιες με εκείνες της Ε.Ε., διεθνών οργανισμών, διεθνών εκθέσεων, της Παγκόσμιας Τράπεζας κ.ο.κ.

Για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της χώρας ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ πρότεινε δύο δέσμες μέτρων, μεσοπρόθεσμου και μακροπρόθεσμου χαρακτήρα.

Μέτρα μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα:

- Ουσιαστική άσκηση βιομηχανικής πολιτικής, ούτως ώστε να επανέλθει η βιομηχανία στο επίκεντρο της αναπτυξιακής διαδικασίας. Η Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας (ΓΓΒ) θα πρέπει να αλλάξει προσανατολισμό. Αντί να διαχειρίζεται προγράμματα χρηματοδότησης θα πρέπει να επανακτήσει το ρόλο της άσκησης βιομηχανικής πολιτικής. Προτείνεται η άσκηση (έμμεσης) κλαδικής πολιτικής - ενίσχυσης των δυναμικών και εφόσον αποδεικνύεται βιωσιμότητα των ευπαθών κλάδων της μεταποίησης (π.χ. αγροτικά προϊόντα), με ταυτόχρονη ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων περιοχών και περιφερειών της χώρας, κατ' αντιστοιχία με πολιτικές που ακολούθησαν άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

- Το κράτος θα πρέπει να είναι συνεπές στις υποχρεώσεις του με τις επιχειρήσεις. Σήμερα η ρευστότητα των επιχειρήσεων μειώνεται δραματικά όχι μόνο από την περιοριστική τακτική των τραπεζών απέναντί τους αλλά και από την ασυνέπεια του κράτους να καταβάλλει τις βεβαιωμένες οφειλές του προς αυτές.

- Το κράτος θα πρέπει να εξετάσει τη δυνατότητα συμψηφισμού των υποχρεώσεων των επιχειρήσεων από ΦΠΑ ΙΚΑ κ.λπ. με τις βεβαιωμένες οφειλές του Δημοσίου προς αυτές.

- Αποτελεσματικότερη λειτουργία του επενδυτικού νόμου, με την άρση των καθυστερήσεων στην αξιολόγηση των προτάσεων και στην εκταμίευση των εγκεκριμένων κονδυλίων. Για τη μείωση της γραφειοκρατίας που αφορά τις επενδύσεις προτείνεται η χρήση συστημάτων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

- Δημιουργία ειδικών προγραμμάτων ενίσχυσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων, σε δυναμικούς κλάδους της οικονομίας (δομικά υλικά, τρόφιμα και ποτά, επώνυμα προϊόντα).

- Θεσμοθέτηση προγράμματος τύπου ΤΕΜΠΜΕ που θα ενισχύει αποκλειστικά τη μεταποίηση και θα ισχύει για όλες τις επιχειρήσεις ανεξάρτητα από το μέγεθός τους.

- Δημιουργία αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου ελέγχου της αγοράς και πάταξη του αθέμιτου ανταγωνισμού.

- Υποχρεωτική χρήση προδιαγραφών υλικών και προϊόντων που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή δημοσίων έργων. Τα χρησιμοποιούμενα υλικά θα πρέπει να διαθέτουν συγκεκριμένες προδιαγραφές οι οποίες θα ελέγχονται από τις αναθέτουσες αρχές.

- Αναμόρφωση της νομοθεσίας που αφορά τις βιομηχανικές άδειες και

- Κατάργηση ή τροποποίηση του καθεστώτος των υποχρεωτικών δημοσιεύσεων στον Τύπο για ανώνυμες εταιρείες που δεν είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο.

Μέτρα μακροπρόθεσμου χαρακτήρα:

- Καθολική επαναξιολόγηση της λειτουργίας του κράτους, με στόχο τη δημιουργία σύγχρονων δομών που θα ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας και οικονομίας.

- Μετασχηματισμός του εκπαιδευτικού συστήματος για την παραγωγή αποφοίτων που θα μπορούν άμεσα να εργασθούν στις ελληνικές επιχειρήσεις, και ειδικά σε όσες είναι διεθνοποιημένες.

- Βελτίωση και ολοκλήρωση υλικών και άυλων υποδομών που συνδέονται άμεσα με την επιχειρηματικότητα.

- Μεταρρύθμιση της λειτουργίας του δημοσιονομικού συστήματος της χώρας, το οποίο θα επιδιώκει τον περιορισμό των δαπανών, τη μείωση της γραφειοκρατίας και την καταπολέμηση της διαφθοράς, και

- Ουσιαστική άσκηση περιφερειακής πολιτικής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου